8 наурыз. Ана туралы өлеңдер
Үйдің іші ұйқыда,
Түн ортасы шамасы.
Көзін алмай бесіктен,
Бөбек жатыр албырап.
Бесікте бөбек ауру,
Тербетіп отыр анасы.
Үнсіз, меңіреу ұзын түн,
Жел азынап тұр есіктен.
Шөкиіп ана отыр,
Жүрегіне біреу біз
Сұғып алып кеткендей.
Үнсіз, меңіреу ұзын түн
Шөккен қара бір нардай.
Сарғайып, ана сарылып,
Демігіп, қызып, қысылып,
Ауық-ауық, селк етед,
Әлденеден шошынып.
Селк етсе бөбек, ананың
Өзіне ажал жеткендей.
Шөкиіп отыр дем алмай...
Таң алдында қара бұлт
Күңіреніп көкті жабады.
Бөбегінің бетіне
Ананың жасы тамады. Мағжан Жұмабаев
***
Ана
Сен бақыттысың!
Жыламағын.
Жай түсіп жатқанда да құламадың.
Тәңіріңнен мен едім ғой сұрағаның,
Сондықтан жыламағын, жыламағын!
Бармын ғой,
Тірімін ғой,
Қасыңдамын.
Өлмеймін, мен өзіңдей асылданмын!
Таусылып, өз-өзіңнен шашылмағын,
Байырғы берекеңді қашырмағын!
Мен сенің қанықпын ғой көз жасыңа,
Өзім кепіл тот басып, тозбасыма.
Екі жыр жазсам саған бірін арнап,
«Ана» деп жаздым ылғи сөз басына.
(Тәңірім кеше көрсін кесірімді)
Аспанға жазсам сенің есіміңді!!!
Ана!
Сен бақыттысың, тербете бер,
Құба талдан иілген бесігімді... Мұқағали Мақатаев
***
Бәрі де, Ана,
Бір өзіңнен басталды.
Сен деп жаздым алғаш өлең дастанды.
Қуандым ба,
Өзің бар деп қуандым.
Жыладым ба,
Өзің жоқ деп жас тамды.
Бәрі де, Ана,
Бір өзіңнен басталды.
Жанарыңнан көрдім алғаш аспанды.
Еркелесем, бір өзіңе еркелеп,
Жасқандым ба,
Тек өзіңнен жасқандым.
Алғашқы дәм, ол да сендік сүт еді,
Ақ сүт берген қашанда үміт күтеді,
Отанымның өзі сенен басталып.
Жауларыма жеткен жерден бітеді. Қадыр Мырза Әли
***
Мен жоқта желменен сырласпа,
жүрегім желді күн жылаған.
Жазбақ боп тумысы жыр басқа,
жаза алмай жастыққа құлағам.
Айтатын арман көп әлі де,
Сен жәйлі бұл жырым - бастама;
бастама сөзімнің бәрі де,
басылар күні ертең баспаға.
Айтамын бір сөзді қиылып:
«Жанымда сен еккен жаз қалсын.
О, Ана! Кеудемнің күйін ұк,
сол күймен жүректер маздансын!..»
Сол күймен саналар оянсын,
толқысын аппақ Ай төбемде;
омырау жаспенен боялсын,
тіл бітсін қарағай, еменге.
Мен жоқта желменен сырласпа,
мен саған желсіз де жетемін.
Жазылар көп әлі жыр басқа,
тербетер тауымның шетенін.
Мен саған желсіз де жетемін. Нұрлан Оразалин